Kazak Abdal 15’inci yüzyıl sonlarında yaşayan bir ozanımız. Bugün aramızda yaşasaydı “Ormanda Büyüyen Adam Azgını” şiirini acaba nasıl söylerdi? Diye düşünerek sizlerinde aynı düşünce içersinde bir şiir
okuyacağınızı ümit ediyor saygılar sunuyorum.Ormanda
büyüyen adam azgını
Çarşıda
pazarda insan beğenmez
Medrese
kaçkını softa bozgunu
Selam
vermeğe dervişan beğenmez
Alemi
tan eder yanına varsan
Seni
yanıltır bir mesele sorsan
Bir
çim bile çıkmaz karnını yarsan
Camiye
gelir de erkan beğenmez
Elin
kapusunda kul kardaş olan
Burnu
sümüklü gözü yaş olan
Bayramdan
bayrama bir tıraş olan
Berber
dükkanında oğlan beğenmez
Dağda
bayırda gezen bir yörük
Kimi
tımarlı sipahi kimi bir bölük
Bir
elife dili dönmeyen hödük
Şehristana
gelir ezan beğenmez
Bir
çubuğu vardır gayet küçücek
Zu’mü
fa’sidince keyf getirecek
Kırık
çanağı yok ayran içecek
Kahveye
gelir de fincan beğenmez
Yaz
olunca yayla yayla göçenler
Topuz
korkusundan şardan kaçanlar
Meşe
yaprağını kıyıp içenler
Rumeli
Yenice’si dühan beğenmez
Aslında
neslinde giymemiş hare
İş
gelmez elinden gitmez bir kare
Sandığı
gömleksiz duran mekkare
Bedestene
gelir de kaftan beğenmez
Kazak
Abdal söyler bu türlü sözü
Yoğurt
ayran ile hallolmuş özü
Köyden
şehre gelse bir Türk’ün kızı
İnci
yakut ister mercan beğenmez
Kazak Abdal
Bekir
AKKAYA /21 Nisan 2006 /KARADENİZ HABER POSTASI GAZETESİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder